Big five compleet....

Zaterdag 26 oktober
Na een goede nacht slapen in Maputo lekker ontbeten met een boterham met pindakaas. Die staat bij Rik en Lily gewoon op tafel. Oké het is geen Calvé maar hij kan er mee door. En flink kletsend over allerlei meiden dingen. Erg gezellig.
Vandaag het Peruaans kwartiertje van Lily, we gaan om 10.00 uur weg hoor…. Anders word het te laat. Sta ik om 10.00 uur in de start blokken, moet ze zich nog aankleden… Uiteindelijk half elf op de Chapta of zoiets gesprongen, of beter gezegd ons in de Chapta gewrongen. Dit zijn kleine minibusjes waar in een land als Nederland max 12 man in vervoerd mag worden. Nou hier zitten er minimaal 18 in. Op en over elkaar heen. Ze brengen je naar de stad en weer terug. Voor 7 metical is zo’n 20 cent mag je mee als er plek is. Om de minuut rijdt er één dus je kan er rustig één overslaan.
In de stad eruit. Volgens mij kwamen we in China town uit of zo. Man wat een Chinese troep winkels. Niet een beetje troep gewoon echte troep, maar je vind er wel alles. Verder de Centrale Markt nog even over gegaan en de ene stoffen winkel na de andere. Hier koop je nl geen kleren, maar stof. En met die stof ga je naar buiten op straat, daar zitten allemaal kleermakers die dan van je stofje een mooie jurk maken of zo. En dan niet met super de luxe naamachines, nee die trap machines die onze overgrootmoeders gebruikten en nu alleen nog in museums voorkomen. (Overigens dezelfde als ze in Sri Lanka ook nog steeds gebruiken)

Met de lunch waren we weer thuis. Lily is in een vegetarische bui en maakt dus de meest bijzondere vegetarische gerechten klaar, of laat ze klaar maken. Vanmiddag stonden de loempia’s op het programma. En een heerlijke paprika/tomaten salade. Even een rust uurtje en 15.00 met Peruaans kwartiertje weer op de Chapta nu naar de souvenirs markt. Hier echt een super mooi souvenir voor mezelf gescoord. Uiteraard veel te duur en wordt nog een toer om mee te nemen, dus neem de tweede tas die ik hier achter zou laten toch maar mee terug voor dat. Toen was ook meteen mijn geld op. Maar Lily moest nog van alles voor hun reis naar de familie in Peru. Ze ging eindeloos batik kleedjes kijken. Dus ik bij de verkoop mannen op het bankje gaan zitten en lekker ouwehoeren over het leven in Mozambique. Erg tof. Tegen vijf uur was Lily er ook klaar mee en zijn we weer in de Chapta gedoken en terug naar huis.

Hier maar begonnen aan de eerste kokosnoten. Ik moet zeggen ze zijn heerlijk. Maar na een halve ben je er al wel klaar mee. Nog heel veel meer te gaan… Toen Rik thuiskwam vanuit Nairobi in Kenia het hele verhaal in geuren en kleuren zitten vertellen. Denk dat ze het daar bij SNV voorlopig nog wel over hebben. Haha.

Eten hebben we bij de Thai gedaan, heerlijk, totaal geen sfeer in de tent, maar wel erg lekker eten. Rik moest nog weer aan het werk, ik heb een douche genomen, de rit van Krugerpark naar Johannesburg met Francois geregeld, en lekker liggen appen met het thuisfront die massaal op een piraten feest aanwezig is. Zo ben ik er toch een beetje bij. Maar moet wel vroeg gaan slapen want we vertrekken morgen om zes uur, waarschijnlijk weer met een Peruaans kwartiertje. ;) Maar nog steeds erg vroeg.

Zondag 27 oktober
Het kwartiertje werd een uurtje, dus om zeven uur reden we Maputo uit op naar Krugerpark in Zuid Afrika. Twee uurtjes later, de grensprocedure weer gehad en ook meteen in het park. Ongeveer een 3 uur rond gereden en heel veel dieren gezien. Lily is een hele goede spotter, ze doen dit dan ook iedere 2 weken ongeveer. Zijn helemaal verzot op de Game Drives. Voor de lunch in Lower Sabie aangelegd, waar we vanavond ook zullen overnachten. Spullen neergezet en eerst een lunch van lekkere pizza’s en springrolls die Lily thuis al klaargemaakt had en die we alleen even warm hoefden te maken op de skottel. De tenten opgezet en verder het kamp klaargemaakt. 30 graden, lekker biertje erbij zit je gewoon midden in het krugerpark.. Hoe bijzonder.

Daarna weer hup in de auto voor nog meer wild. En dat is er te vinden. We (vooral Lily) werden helemaal gek toen we een groep van een stuk of 10 leeuwen spotten. Was erg moeilijk te zien en dacht toch echt dat het gewoon een stukje strand was waar ze lagen. Maar Lily hield bij hoog en bij laag vol. En ze had natuurlijk gelijk. Verder natuurlijk heel veel gezien, aan zebra’s, giraffen, olifanten, neushoorns, nijlpaarden, buffels en nog vele vele andere dieren. Maar nog steeds niet het Luipaard. Ook vandaag niet gelukt mijn Big Five compleet te krijgen.

Eind van de middag gaan we het met een professionele sunset drive zien te regelen. Maar behalve dat dit heel koud was vooral heel erg teleurstellend met wat we zagen. Goed we zagen groepen buffels, giraffen en empala’s maar ja we zijn al zo verwend dat we meer hadden verwacht. Ook in het donker was het weinig spectaculair. Toen we om half acht terug waren in het kamp de braai aangestoken, hier lekker maiskolven en courgettes op gehad en voor 1 keer de Vegan aan de kant en kip en boerewors erop. Heerlijk met een salade erbij en aan de Amarula. Ik zeg: “genieten!”

Vroeg de tent in en proberen te slapen, want we moeten morgen heel vroeg op. Wil je mooie dieren zien, dan moet je erbij zijn wanneer ze wakker worden. Of juist net gaan slapen. Dus de wekker op 5 uur.
Maandag 28 oktober
We hadden toch echt gezegd 5.30 uur eruit, maar om kwart voor vijf werd ik al wakker gemaakt. Ik moest eruit, het was al licht en gaan… Eerst een snelle douche en om half zes zaten we al in de auto op weg naar weer nieuw wild. In het begin viel het een beetje tegen omdat het vannacht geregend heeft en ook de dieren een schuilplek hebben gezocht. Op de terugweg naar het kamp om te ontbijten stuitten we echter op, jawel, een Luipaard. Hij lag heerlijk te slapen tussen de rotsen. Met de verrekijkers had je er echt een fantastische kijk op. Wauw wat een gaaf beest. Dus voor mij is het nu compleet. Ik hoef niet meer verder… Of toch, zou die cheeta toch ook nog tot de mogelijkheden behoren. Maar zoveel geluk zullen we toch niet hebben denk ik.

Maar eerst terug naar het kamp voor een ontbijt. Lekker omelet met bacon en champignons voor Rik en mij, hij neemt het er even lekker van nu ik erbij ben denk ik. Blijft toch een Hollander… De tent weer ingepakt, kamp weer leeg gemaakt. François blijkt het niet te redden om me om 14.00 uur op te pikken, dus we hebben nog een uurtje langer. Er gaan geruchten op het park dat er cheeta’s zijn gesignaleerd op een kilometer of 18 van het kamp eigenlijk de andere kant op. Mooi dat we dat uur extra hebben. Dus wij erop af. En ja hoor, de plek was niet al te moeilijk te vinden want er stonden zeker 10 auto’s. Na wat navraag beaamde iedereen dat ze er moesten zitten, maar ze waren heel moeilijk te zien, omdat ze plat in het gras lagen. Zeker de helft van de auto’s was aan het turen en zag niets. Maar natuurlijk spotte onze meester spotter Lily ze vrijwel direct… we hadden daarbij ook nog erg geluk want één van de cheeta’s kwam omhoog en ging er eens mooi voor zitten. Was ook zonder verrekijker erg mooi te zien, maar nog zag niemand wat. Dus toen er een hoera en applaus vanuit onze auto klonk keek iedereen ons verbaasd aan. Een aantal mensen op weg geholpen om hem ook te vinden. Vierde boom onder de gebogen tak. Eigenlijk heel simpel, als je het maar weet…

Helemaal voldaan van deze hele bijzondere spots vandaag, terug naar het kamp om het karretje op te halen en gaan. Want we moesten wel om 15.00 uur in Kahmanipoort zijn. Via een speciale tussendoor route naar de Crocodile bridge uitgang het park verlaten, op de valreep nog een overdrachtige giraffe gezien en vele andere. Rik en Lily hebben me bij Wimpy afgezet. Is in ieder geval een makkelijk herkenbaar punt. En daar kwam het eerste smsje binnen. Ga het niet redden wordt een uur of 4. Even later ik heb pech met de auto, wordt gefixt, ik kom zo snel mogelijk. Gelukkig kwam daarna moet 5 uur zeker halen. En dus konden ze met een gerust hart terug naar Mozambique.

En iets voor vijven stond ineens François binnen. Een gezellig weerzien, ik zeg: “vriend voor het leven”. Ik weet niet of ik het al gezegd heb, maar hij heeft heel veel weg van Rob de Nijs. Zouden broers kunnen zijn… Het wordt overigens een goedkoop ritje voor me, want hij moest hier in de buurt zijn voor een andere klus en er moet nog even van busje gewisseld worden in Witterivier. Dat is mooi, betekent wel dat het een latertje gaat worden, maar goed we komen er. Dat is het belangrijkste.

Het eerste stuk ging door een fantastisch landschap, over bergen en door dalen. Later werd het donker en een ware lichtjes tour. Ook leuk Zuid Afrika by night. Onderweg nog flinke onweersbuien en veel regen. Dat viel niet mee. Heb wel deze Afrikaner geleerd dat je een airco aan kan hebben zonder dat hij standje vrieskou, strak onderin de blauwe hoek hoeft te staan. En toch goed zicht hebben. Mooi dat ik hem ook wat heb kunnen leren. Ik hoop dat hij het doorgeeft aan alle andere. En tegen kwart voor 12 kwam ik aan bij een afgesloten hotel. Na een paar telefoontjes kwam er dan toch een mannetje om het hek te openen en kon ik naar dezelfde kamer die ik vorige week ook had in Fly Inn hotel.

Al met al best een lange dag. Nu gauw slapen, morgen staat het laatste deel van de reis op de planning. Maar daar later meer over.